Standardy oznaczania stopów miedzi w całej Europie, Ameryka Północna, i inne kraje stosują odrębne systemy klasyfikacji miedzi i jej stopów. Każdy system ma swoją unikalną metodę oznaczania, zapewniając przejrzystość identyfikacji materiałów miedzianych.
Europejskie standardy oznaczania stopów miedzi: CEN
Północnoamerykańskie standardy oznaczania stopów miedzi: ASTM/CDA
Międzynarodowy, francuski, i niemieckie standardy oznaczania stopów miedzi: ISO/NF/DIN
Brytyjskie standardy oznaczania stopów miedzi: BS EN
Rosyjskie standardy oznaczania stopów miedzi: GOST
Japońskie standardy oznaczania stopów miedzi: ON
Europejskie standardy oznaczania stopów miedzi: CEN
W Europie, the Europejski Komitet Normalizacyjny (CEN) opracowała ujednolicony system wykorzystujący sześciocyfrowy kod alfanumeryczny. Pierwsza litera, “C“, oznacza stop miedzi. Druga litera określa formę produktu:
B: Wlewek do ponownego przetopienia w celu wytworzenia wyrobów odlewanych
C: Produkty odlewane
F: Materiały wypełniające do lutowania i spawania
M: Stopy mistrzowskie
R: Miedź rafinowana, nieobrobiona plastycznie
S: Skrawek
W: Wyroby kute
X: Materiały niestandardowe
Poniżej znajdują się trzy cyfry identyfikujące materiał, a ostatnia litera klasyfikuje poszczególne grupy materiałów miedzianych, poszerzanie możliwości systemu desygnacji.
Północnoamerykańskie standardy oznaczania stopów miedzi: ASTM/CDA
Ujednolicony system numeracji (NAS), zarządzane przez Amerykańskie Towarzystwo Badań i Materiałów (ASTM) oraz Stowarzyszenie Inżynierów Motoryzacji (SAE), standaryzuje stopy miedzi w Ameryce Północnej. System ten wykorzystuje pięciocyfrowe liczby poprzedzone literą “C”. System UNS opiera się na starszym trzycyfrowym systemie opracowanym przez Stowarzyszenie Rozwoju Miedzi (CDA). Na przykład, Stop CDA nr 360, mosiądz automatowy, jest teraz UNS C36000. Oznaczenia UNS są integralną częścią ASTM, ASME, i norm SAE.
C10000 – C79999: Stopy kute
C80000 – C99999: Stopy odlewane
ASTM dalej kategoryzuje stopy miedzi na serie:
Seria C100: Miedziaki
Seria C200: Mosiądzy
Seria C300: Mosiądz ołowiany
Seria C400: Mosiądz cynowy
Seria C500: Brązy fosforowe
Seria C600: Brązy
Seria C700: Srebro niklowe
Kategorie te są dalej podzielone na sześć głównych grup: miedziaki, miedź wysokostopowa, mosiądze, brązy, miedzionikiel, i srebro niklowe. Stopy spoza tych kategorii nazywane są “inne stopy miedzi i cynku” (fasonowany) Lub “specjalne stopy” (rzucać ).
Międzynarodowy, francuski, i niemieckie standardy oznaczania stopów miedzi: ISO/NF/DIN
Międzynarodowa Organizacja Normalizacyjna (ISO), Francuskie Francuskie Stowarzyszenie Normalizacyjne (AFNOR), oraz Niemiecki Niemiecki Instytut Normalizacyjny (Z) stosować podobne konwencje nazewnictwa dla miedzi i stopów miedzi. Standardy te zazwyczaj zaczynają się od “Cu” po których następują symbole chemiczne pierwiastków stopowych i ich zawartości procentowe. Na przykład, CuZn39Pb3 oznacza stop mosiądzu 39% cynk i 3% Ołów, podczas gdy CuSn6 oznacza brąz z 6% cyna. To ujednolicone podejście ułatwia porównanie i zrozumienie tych standardów. Konkretne przykłady obejmują:
ISO/NF/DIN CuZn37: Mosiądz z 37% cynk
ISO/NF/DIN CuSn5PbZn5: Brąz z 5% cyna, Ołów, I 5% cynk
ISO/NF/DIN CuNi10Fe1Mn: Stop miedzi i niklu z 10% nikiel, 1% żelazo, i mangan
Brytyjskie standardy oznaczania stopów miedzi: BS EN
Normy brytyjskie (licencjat) w przypadku miedzi i stopów miedzi należy zastosować system podobny do europejskich norm CEN. Oznaczenie zwykle zaczyna się od “BS EN” po którym następuje numer normy i oznaczenie materiału. Na przykład:
BS EN 12163 CW508L: Pręt ze stopu miedzi i fosforu
Rosyjskie standardy oznaczania stopów miedzi: GOST
Rosyjskie standardy miedzi są określone przez GOST (Standard stanowy) system. Konwencja nazewnictwa zazwyczaj obejmuje typ materiału, po którym następuje liczba. Do stopów miedzi, często zaczyna się od “M” (dla miedzi, czyli miedź). Przykłady obejmują:
M1: Czysta miedź
LS59-1: Mosiądz z 59% miedź i 1% Ołów
BrOCS4-4-2.5: Brąz z 4% cyna, 4% cynk, I 2.5% Ołów
Japońskie standardy oznaczania stopów miedzi: ON
Japońskie standardy miedzi JIS są ściśle zgodne z normami ISO. Zaczynają się od przedrostka JIS, następnie “C” do miedzi i stopów miedzi, oraz czterocyfrową liczbę wskazującą pierwiastki stopowe.
Część numeryczna:
Pierwsza cyfra:
Ogólnie wskazuje główny składnik stopu. Na przykład:
„1” oznacza czystą miedź (Cu).
„2” oznacza stopy miedzi i cynku (mosiądz).
„3” oznacza stopy miedzi, cynku i ołowiu.
„4” oznacza stopy miedzi, cynku i cyny.
„5” oznacza stopy miedzi z cyną (brązowy).
„6” oznacza stopy miedzi i aluminium.
„7” oznacza stopy miedzi i niklu.
Druga cyfra:
Zwykle wskazuje rodzaj głównego obecnego pierwiastka stopowego. Na przykład:
„0” oznacza brak dodatkowych pierwiastków stopowych.
„1” oznacza dodanie określonego pierwiastka stopowego (takie jak cyna, nikiel, itp.).
Trzecia cyfra:
Reprezentuje zawartość lub właściwości innych pierwiastków stopowych. Liczba ta może oznaczać określone stosunki lub dodatkowe właściwości stopu.
Czwarta cyfra:
Często używany do dalszego różnicowania różnych stopów w tej samej kategorii, ewentualnie wskazując specyficzne cechy przetwarzania lub zastosowania.
ON C1020: Cu 99.9%
JISC2720: Cu-Zn (mosiądz)
ON C5191: Cu-Sn-P (brąz fosforowy)
ON C3601: Cu-Zn-Pb (mosiądz stopowy ołowiu)
ON C6801: Cu-Zn-Al (mosiądz)
ON C4430: Cu-Zn-Sn (mosiądz)
Zawory BMAG
W szybko postępującym procesie globalizacji, nasi klienci są rozsiani po całym świecie, dlatego konieczne jest zrozumienie różnych standardów różnych krajów, aby lepiej im służyć. BMAG jest dobrze zaznajomiony z szeroką gamą światowych standardów i polityk, co pozwala nam zapewnić naszym klientom najbardziej profesjonalną obsługę. Jeśli masz specyficzne wymagania materiałowe dla swoich produktów, proszę bardzo skontaktuj się z naszym doświadczonym zespołem obsługi klienta, aby uzyskać pomoc.
